عین متن شجره نامه ای که توسّط حضرت آیت الله مرعشی نجفی ، در خصوص امامزاده عبدالله آیینه ورزان به تحریر در آمده است به شرح زیر می باشد:
بسم الله الرّحمان الرّحیم
بر کافّه ی مؤمنین و مؤمنات اثنی عشری از اهالی محال ( محلّه های ) دماوند و ساکنین قریه ی آیینه ورزان من ( از ) قراء ( روستاهای ) دماوند ، مخفی ، پوشیده و مستور نماند که از قرار کتاب وافرالسّعادات بحر النّسّاب که از جمله کتب معتبر این زمان است و الیوم ( امروز ) که یوم ( روز ) یک شنبه بیست و دوم شهر ( ماه ) محرّم الحرام سنه ( سال ) 1279 هجری است در نزد اقل میباشد ، حضرت امام زاده ی واجب التّعظیم و التّکریم امام زاده عبدالله که در قریه ی آیینه ورزان دماوند در آستانه ی مبارکه در قبر شریف خود ، مدفون است پسر والاگهر جناب مبیّن الحقایق و الدّقایق حضرت امام الهمام امام جعفر صادق است ، شبهه در این نیست و شکّی ندارد و مادر محترمه اش فاطمه دختر حسن ابن حضرت امام زین العابدین و از مادر خود فاطمه ی مزبوره ، یک برادر داشت اسماعیل نام که جماعت اسماعیلیّه ، قائل به امامت اسماعیل مزبور شدند و یک خواهر داشت مسمّاه به امّ فروه و حضرت امام زاده ی بزرگوار ، امام زاده عبدالله ، مشهور به عبدالله افطح است و بسیار بزرگوار و عالی قدر و عظیم المرتبه میباشد و کیفیّت درد و محنت آن بزرگوار در آن ولایت ، آن است که در هزیمت مأمون که بعد از شهادت حضرت امام رضا فرمان به قتل سادات عالی درجات داد ، آن بزرگوار از ترس ظالمان از قزوین که موطن او بود ، روی به ولایت دماوند نهاد . چون به قریه ی آیینه ورزان رسید ، ظالمان ، آن بزرگوار را در آن جا ، شهید کردند و در آن ده ، درویشی بود که اسمش ، شرف الدّین بود . آن امام زاده ی مقتول جفا را آن درویش مؤمن و شیعه ی اثنی عشری بر سر سنگی نهاد و چون در آن مکان ، آب نبود که آن بزرگوار را غسل بدهد از برکت و کرامت آن بزرگوار ، چشمه ای ، جاری شد . آن بزرگوار را از آب آن چشمه ، غسل داد و بدن مطهّر را بعد از کفن در همان مکان که الآن زیر ضریح مقدّس است ، مدفون ساخت . پس بر اهالی آن جا در احترام و اکرام آن امام زاده ی والامقام ، لازم و واجب است که همیشه باید به احیای مرقد شریفش بکوشند
.
